ზოგჯერ შეიძლება მივხვდეთ, რომ ჩვენმა ძაღლმა შეწყვიტა ყეფა, კარგად არ ყეფს ან ყეფის ნაცვლად ახველებს, ან შეიძლება სხვანაირი ყეფა, როგორც ხმელი. ჩვენს საიტზე ამ სტატიაში ჩვენ ვაპირებთ ავხსნათ, რატომ ხდება აფონია, რა არის მისი მიზეზები და შესაძლო გადაწყვეტილებები, რათა ვიცოდეთ რა უნდა გავაკეთოთ იმ მომენტიდან, როცა ეჭვი გვეპარება, რომ რაღაც არ ჟღერს ჩვენი ძაღლის ჩვეულ ყეფში.
როგორც ყოველთვის, ვეტერინარი იქნება პროფესიონალი, რომელმაც უნდა დაადგინოს დიაგნოზი და დანიშნოს ყველაზე შესაფერისი მკურნალობა. შეიტყვეთ ქვემოთ რატომ არ ყეფს ძაღლი კარგად:
როგორ უხდება ძაღლი?
ძაღლებს აქვთ ვოკალური იოგები განლაგებულია ხორხში, კონკრეტულად ყელში, ტრაქეის ზემოთ. ხორხი შედგება ხრტილისგან, რომლებიც ერთმანეთთან არის დაკავშირებული ლიგატებით. ძაღლების ვოკალური თოკები სქელია, რაც მათ საშუალებას აძლევს ძალიან ხმამაღლა ყეფა
ხორხი დაფარულია ლორწოვანი გარსით და არ გააჩნია წამწამები (თმები, რომლებიც ეხმარება მას სადინარში მოძრაობაში), ამიტომ ლორწოს მიდრეკილება აქვს მასში დარჩეს. გარდა ამისა, ეს არის ყველაზე მგრძნობიარე ადგილი ხველების დროს. უბრალოდ ხელის ყელზე გადასვლისას შესაძლებელია ყლაპვის რეფლექსის და ხველების პროვოცირება, რაც ხდება მაშინ, როდესაც, მაგალითად, ბოჭკოზე ძაღლი ჭიმავს.
მიმოყვარეობა წარმოიქმნება ხორხში, არის ის, რაც ძაღლს ხრინავს ან ყეფს აჩერებს, რადგან ეს არის პათოლოგიები, რომლებიც იწვევენ ხმის ჩახლეჩვას და ქერქის უნარის პროგრესირებადი დაკარგვა გარდა ამისა, შეიძლება შეინიშნოს დახრჩობა, დაღლილობა, გულისრევა და ხველა, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ძაღლი ჭამს ან სვამს. ამიტომ, ხორხის ყველა მდგომარეობისთვის რეკომენდირებულია საყელო ჩანაცვლება აღკაზმულობით
ლარინგიტი
ეს დაავადება შედგება ხმის იოგების და მიმდებარე ხორხის ლორწოვანი გარსის ანთებისა და შეშუპებისგან. ჩვენ გამოვავლენთ მას, რადგან ის იწვევს ხმის ჩახლეჩვას, ანუ ძაღლი იქნება ხრეში და ყეფის უუნარობა. ეს ჩვეულებრივ ხდება ხმოვანი ძალისხმევის შემდეგ, რომელიც გამოწვეულია ზედმეტი ყეფით ან ხველებით.
ეს ხველა შეიძლება გამოწვეული იყოს ნუშისებრი ჯირკვლების ან ყელის ნებისმიერი სხვა უბნის ინფექციით, სიმსივნეებით ან კენკალური ხველებით. ამიტომ მისი განკურნებისთვის აუცილებელია პირველადი მიზეზისმკურნალობა და დიაგნოსტიკა და შესაბამისი მკურნალობის მოწყობა დაევალება ვეტერინარს.
თუ მეორეს მხრივ, ლარინგიტი გამოწვეულია ჭარბი ყეფით, უნდა მივმართოთ სპეციალიზებულ რჩევას ეთოლოგს ან ძაღლის მწვრთნელი ამ ქცევაზე იმუშაოს ან, საჭიროების შემთხვევაში, მოაცილოს სტიმული, რომელიც იწვევს ჭარბ ყეფს.
ხორხის დამბლა
მაგრამ ხანდახან ძაღლი წყვეტს ყეფას ან ხახუნდება ყეფის ან ხველის ეპიზოდის გარეშე. სწორედ ამ შემთხვევებში შეიძლება აღმოვჩნდეთ ხორხის დამბლის წინაშე. ეს აშლილობა გვხვდება მებერიან ძაღლებში დიდი ჯიშის და გიგანტებში, როგორიცაა ლაბრადორ რეტრივერი, გოლდენ რეტრივერი, ირლანდიური სეტერი ან სენტ-ბერნარდი. ისეთ ჯიშებში, როგორიცაა ციმბირული ჰასკი ან ინგლისური ბულტერიერი, ეს დამბლა წარმოადგენს მემკვიდრეობით დეფექტს.
ამ მდგომარეობის კლინიკური სურათი შედგება შემდეგი სიმპტომებით:
- ჟღერადობის მსგავსი ხმაურია ჩასუნთქვისას ვარჯიშის დროს და მის შემდეგ, რაც საბოლოოდ ჩნდება დასვენების დროსაც.
- ქერქის შესუსტება, სანამ ის პრაქტიკულად არ ისმის.
- თუ დაავადება პროგრესირებს მკურნალობის გარეშე, სუნთქვა ხდება ხმაურიანი და შრომატევადი.
- კლინიკური სურათის პროგრესირებასთან ერთად ვარჯიშის შეუწყნარებლობა.
- შეიძლება სუნთქვის დაქვეითების გამო გაბრუება, კოლაფსიც კი გამოიწვიოს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ცხოველის სიკვდილი, აქედან გამომდინარე, ვეტერინარული მოვლის მნიშვნელობა.
ჩვენს ვეტერინარს შეუძლია ამ მდგომარეობის დიაგნოსტიკა პირდაპირი დაკვირვებით ვოკალურ იოგებზე ლარინგოსკოპის გამოყენებით. ვოკალური იოგები ერთად იქნება წარმოდგენილი შუაში, როდესაც ისინი უნდა იყოს გამოყოფილი. ეს ახერხებს სასუნთქი გზების შევიწროებას ხორხის სიმაღლეზე და არის მიზეზი იმისა, რომ ძაღლი კარგად არ ყეფს, ხახუნდება ან საერთოდ წყვეტს ყეფას.მკურნალობა მოიცავს ოპერაცია და ზოგჯერ საჭიროა მოხსნან ვოკალური იოგები, რომლითაც ძაღლი სამუდამოდ შეწყვეტს ყეფას.
