ქოლესტაზი ძაღლებში - სახეები, სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა

Სარჩევი:

ქოლესტაზი ძაღლებში - სახეები, სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა
ქოლესტაზი ძაღლებში - სახეები, სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა
Anonim
ქოლესტაზი ძაღლებში - სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა
ქოლესტაზი ძაღლებში - სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა

ერთ-ერთი პათოლოგია, რომელმაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს ძაღლების ბილიარულ სისტემაზე არის ქოლესტაზი. ეს ცვლილება შედგება ღვიძლში, ნაღვლის სადინარებში ან ნაღვლის ბუშტში ნაღვლის არანორმალური დაგროვებისგან, რაც ხდება ნაღვლის ნაკადის ბლოკირების ან ჩახშობის შედეგად. ქოლესტაზის კონკრეტული მიზეზის დადგენა საშუალებას მისცემს მის კლასიფიცირებას და თითოეულ შემთხვევაში დადგინდეს ყველაზე შესაფერისი მკურნალობა.

რა არის ქოლესტაზი ძაღლებში?

ქოლესტაზი განისაზღვრება, როგორც ნაღვლის პათოლოგიური დაგროვება ღვიძლში, ნაღვლის სადინარებში ან ნაღვლის ბუშტში ნაღვლის ეს დაგროვება წარმოიქმნება ნაღვლის ნაკადის ბლოკირების ან დათრგუნვის არსებობა, რაც მთლიანად ან ნაწილობრივ აფერხებს ნაღვლის შემოსვლას ნაწლავში.

იმისათვის, რომ უკეთ გავიგოთ როგორ ხდება ქოლესტაზი, მოკლედ ავხსნით მის პათოგენეზს. ჰეპატოციტები არის ღვიძლის პარენქიმული უჯრედები, რომლებიც ახორციელებენ ამ ორგანოს ფუნქციების უმეტესობასსხვა საკითხებთან ერთად, ჰეპატოციტები პასუხისმგებელნი არიან ნაღვლის კომპონენტების გამომუშავებაზე და მათ სეკრეციაზე ნაღვლის არხში (სივრცე ორ მიმდებარე ჰეპატოციტს შორის). არხში შესვლის შემდეგ, ნაღველი გადადის ღვიძლის შიგნითა სანაღვლე სადინარებში (ანუ თავად ღვიძლში), შემდეგ ღვიძლის გარეთა სანაღვლე სადინარებში და ბოლოს ნაღვლის ბუშტში, სადაც ინახება.როდესაც ძაღლი ჭამს ცილებითა და ცხიმებით, ნაღვლის ბუშტის შეკუმშვა ხდება და ნაღველი მიედინება წვრილ ნაწლავში, რაც უზრუნველყოფს ცხიმის სწორად მონელებას და შეწოვას. როდესაც ღვიძლის შიგნითა ან ექსტრაჰეპატური მიზეზის გამო ნაღველი სწორად არ მიედინება ნაღვლის სადინარებში, ჩნდება ქოლესტაზი.

როდესაც ქოლესტაზი შენარჩუნებულია დროთა განმავლობაში, ჰეპატოციტები სრულდება დაზიანებით, ვინაიდან ნაღვლის მჟავებს ნაღვლის მჟავებს აქვთ სარეცხი მოქმედება. ჰეპატოციტების უჯრედის კედელი.

ქოლესტაზის სახეები ძაღლებში

ღვიძლში ნაღვლის პათოლოგიური დაგროვების მიზეზიდან გამომდინარე, ქოლესტაზი იყოფა ორ ტიპად:

  • ღვიძლშიდა ქოლესტაზი: როდესაც ქოლესტაზის მიზეზი აღმოჩენილია თავად ღვიძლში და აზიანებს ღვიძლის შიდა სანაღვლე სადინრებს.
  • ექსტრაჰეპატური ქოლესტაზი: როდესაც ქოლესტაზის გამომწვევი მიზეზი ღვიძლის გარეთაა, აზიანებს ნაღვლის გარეთა სადინრებს.

შემდეგ ნაწილში განვიხილავთ სხვადასხვა მიზეზებს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ინტრაჰეპატური და ექსტრაჰეპატური ქოლესტაზი ძაღლებში.

ქოლესტაზის მიზეზები ძაღლებში

როგორც ავუხსენით, ქოლესტაზის გამომწვევი მიზეზები განსხვავდება იმისდა მიხედვით, არის ეს ღვიძლის შიგნითა თუ ღვიძლის გარეთა ქოლესტაზი.

ღვიძლშიდა ქოლესტაზი

ძაღლებში ინტრაჰეპატური ქოლესტაზის ძირითადი მიზეზებია:

  • ღვიძლშიდა სანაღვლე გზების ობსტრუქცია: პარაზიტების, სქელი ნაღვლის სინდრომის, სანაღვლე გზების ანთების (ქოლანგიტის) ან ნაღვლის სიმსივნეების გამო სადინრები (ქოლანგიოკარცინომა).
  • ანთება ან ფიბროზი კარის სივრცის დონეზე: კარიბჭეები არის მილაკოვანი სტრუქტურები, რომლებიც კვეთენ ღვიძლს.მათში გადის სისხლძარღვები, ლიმფური ძარღვები და სანაღვლე გზები. როდესაც ეს სივრცეები ხდება ანთებითი ან ფიბროზული, ისინი კომპრესირებენ მათ შიგნით არსებულ სტრუქტურებს, მათ შორის ლიმფურ გემებს.

ექსტრაჰეპატური ქოლესტაზი

ექსტრაჰეპატური ქოლესტაზი წარმოიქმნება მაშინ, როდესაც არის ობსტრუქცია ნაღვლის გარეთა სადინრების ან ნაღვლის ბუშტის დონეზე. თავის მხრივ, ეს დაბრკოლება შეიძლება გამოწვეული იყოს:

  • ნაღვლის ბუშტის კენჭები, პარაზიტები ან თრომბები, რომლებიც აფერხებენ სანაღვლე გზების სანათურს.
  • სქელი ნაღვლის სინდრომი: როდესაც ნაღველი იმდენად სქელია, რომ არ მიედინება სწორად და ბლოკავს ნაღვლის სადინრებს.
  • სიმსივნეები (ქოლანგიოკარცინომა) ან ანთებითი პროცესები (ქოლანგიტი) რომლებიც გავლენას ახდენენ სანაღვლე გზების კედელზე.
  • ნაღვლის სადინრების გარე შეკუმშვა: კარის ან მეზენტერული კვანძების პანკრეატიტის ან ლიმფადენიტის გამო. როდესაც ეს ორგანოები ზომაში იზრდებიან, მათ შეუძლიათ სანაღვლე გზების შეკუმშვა გარედან და მათი დაბრკოლება.

ქოლესტაზის სიმპტომები ძაღლებში

ქოლესტაზის მთავარი ნიშანია სიყვითლე, რომელიც შედგება მოყვითალო შეფერილობისგან, რომელიც შეინიშნება კანისა და ლორწოვანი გარსების დონეზე. ბილირუბინის დეპონირების შედეგად. ჩვეულებრივ, ბილირუბინი გამოიყოფა ნაღვლის საშუალებით, თუმცა, ქოლესტაზის შემთხვევაში, ეს პიგმენტი გროვდება ღვიძლში და გადადის სისხლში, წარმოქმნის ჰიპერბილირუბინემიას (სისხლში ბილირუბინის დონის მომატება). როდესაც ბილირუბინის დონე სისხლში 2 მგ/დლ-ზე მეტია, ის დეპონირდება ქსოვილებში, რაც იწვევს სიყვითლეს. ძაღლებში სიყვითლე უფრო ადვილად შეიმჩნევა სკლერის დონეზე, თუმცა ის ასევე შეიძლება გამოვლინდეს პირის ღრუს ლორწოვანზე, სასქესო ორგანოების ლორწოვანზე და კანშიც კი, როდესაც ბილირუბინის დონე ძალიან მაღალია.

სიყვითლის გარდა, როდესაც ხდება ნაღვლის სადინრების სრული ობსტრუქცია, შეიძლება აღინიშნოს შემდეგი კლინიკური ნიშნები:

  • მონელება/მალაბსორბციის სინდრომი: ნაღვლის მარილები ნაღველში აუცილებელია ცხიმების მონელებისა და შეწოვისთვის. როდესაც ნაღველი ვერ აღწევს ნაწლავში, ჩნდება საჭმლის მონელების დარღვევა/მალაბსორბციის სინდრომი, რომელიც ხასიათდება ოსმოსური ტიპის დიარეის გამოვლინებით.
  • სტეატორეა: შედგება განავალში ცხიმის არსებობისგან. როდესაც ნაღვლის მარილები არ აღწევს ნაწლავში, ცხიმები არ შეიწოვება და არ შეიწოვება, ამიტომ ისინი გამოიყოფა განავლით.
  • ფეკალიები ფერის გარეშე (აქოლიური): განავლის ფერი განპირობებულია ბილირუბინისგან მიღებული მეტაბოლიტის, სტერობილინოგენის არსებობით. ქოლესტაზის დროს ნაღველში შემავალი ბილირუბინი არ აღწევს ნაწლავში, რაც ნიშნავს, რომ სტერობილინოგენი არ წარმოიქმნება და განავალი უფეროა.
  • სისხლდენის ტენდენცია: ქოლესტაზის დროს ხდება K ვიტამინის მალაბსორბცია. ამ ვიტამინის დეფიციტმა შეიძლება გამოიწვიოს მეორადი ჰემოსტაზის ცვლილება, ტენდენციის გაზრდა. სისხლის დენა.
  • ბაქტერიული ქოლანგიტი: როდესაც ობსტრუქცია დასრულებულია, ნაწლავებიდან ბაქტერიებს შეუძლიათ ასვლა ნაღვლის სადინარში და სანაღვლე გზების კოლონიზაციას, რაც იწვევს ბაქტერიულ ქოლანგიტი.

როდესაც არსებობს ღვიძლის გარეთა ობსტრუქცია, რომელიც გრძელდება დროთა განმავლობაში, ნაღვლის სადინარები ან თავად ნაღვლის ბუშტი შეიძლება გასკდეს. როდესაც ნაღველი ხვდება მუცლის ღრუში, ის წარმოქმნის პერიტონიტს, რომელიც შეიძლება იყოს სეპტიური ან ასეპტიური, იმისდა მიხედვით, მოხდა თუ არა ბაქტერიული დაბინძურება.

ქოლესტაზი ძაღლებში - სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა - ქოლესტაზის სიმპტომები ძაღლებში
ქოლესტაზი ძაღლებში - სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობა - ქოლესტაზის სიმპტომები ძაღლებში

ქოლესტაზის დიაგნოზი ძაღლებში

როგორც აღვწერთ ქოლესტაზთან დაკავშირებულ ძირითად მიზეზებსა და სიმპტომებს, განვმარტავთ მის დიაგნოზს.

კონკრეტულად, ძაღლებში ქოლესტაზის დიაგნოსტიკური პროტოკოლი უნდა ეფუძნებოდეს შემდეგ პუნქტებს:

  • სამედიცინო ისტორია და ფიზიკური გამოკვლევა: როგორც წინა ნაწილში ავღნიშნეთ, ქოლესტაზის მქონე ძაღლებს ჩვეულებრივ აღენიშნებათ სიყვითლე, თუმცა მათ შეუძლიათ ყურებაც საჭმლის მომნელებელი ნიშნების (დიარეა, სტეატორეა და ფერის ფერის განავალი), ასევე მუცლის ტკივილისთვის.
  • სისხლის ანალიზი ღვიძლის პროფილით: ქოლესტაზის ყველაზე დამახასიათებელი მახასიათებელია ღვიძლის ორი ფერმენტის, ტუტე ფოსფატაზას და GGT (გამა-) მომატება. გლუტამილ ტრანსპეპტიდაზა). ამ ფერმენტების მატება ხდება სიყვითლის დაწყებამდე. გარდა ამისა, შეიძლება შეინიშნოს სისხლში ბილირუბინის დონის მატება.
  • მუცლის ექოსკოპია: ნაღვლის სადინრების ბლოკირებისას ნაღველი ვერ აღწევს ნაწლავში, ამიტომ გროვდება ნაღვლის სადინარებში. შედეგად, ხდება სანაღვლე გზების და/ან ნაღვლის ბუშტის გაფართოება, რომლის ვიზუალიზაცია შესაძლებელია ულტრაბგერით. თუმცა, ნაღვლის ბუშტი შესაძლოა უბრალოდ გაფართოვდეს ანორექსიის გამო (რადგან თუ ცხოველი არ ჭამს, მისი დაცლის სტიმული არ წარმოიქმნება). ამიტომ, სანაღვლე გზების ობსტრუქციის დიაგნოსტირებისთვის საჭიროა ვიზუალურად წარმოიდგინოთ არა მხოლოდ დილატაცია, არამედ ობსტრუქციული მიზეზიც. ნაღვლის ბუშტის გახეთქვის შემთხვევაში ჩანს ნაღვლის ბუშტის ცუდად გამოკვეთილი არე და თავისუფალი სითხის არსებობა მუცელში.
  • MRI: ეს მოწინავე ვიზუალიზაციის ტესტი დაგეხმარებათ გამოავლინოს ობსტრუქციის არსებობა ექსტრაჰეპატური ბილიარული ტრაქტის დონეზე.
  • გამოკვლევითი ლაპაროტომია: როდესაც ულტრაბგერითი ავლენს სანაღვლე გზების გაფართოებას, მაგრამ ობსტრუქციის მიზეზი არ არის დაფიქსირებული, საკვლევი ოპერაცია მუცლის ღრუს შეიძლება საჭირო გახდეს მიზეზობრივი დიაგნოზის დასაყენებლად.

მკურნალობა ქოლესტაზის ძაღლებში

ძაღლებში ქოლესტაზის მკურნალობა უნდა იყოს მიმართული მის გამომწვევ მიზეზზე და შეიძლება მოიცავდეს მედიკამენტურ მკურნალობას, ქირურგიულ მკურნალობას ან ორივეს ერთად მათგან.

სამედიცინო მკურნალობა

მედიკამენტური მკურნალობა განსხვავდება ქოლესტაზის გამომწვევი მიზეზის მიხედვით და შეიძლება დაინიშნოს ჰეპატოპროტექტორები (როგორიცაა ურსოდეოქსიქოლის მჟავა ან სილიმარინი), ანტიბიოტიკები, ვიტამინური დანამატები (მათ შორის ვიტამინი K, E ან D), სითხის თერაპია როდესაც არის დეჰიდრატაცია და ა.შ. გარდა ამისა, მნიშვნელოვანია დიეტაში ცხიმის შემცველობის შეზღუდვა ნაწლავში ნაღვლის ნორმალური ნაკადის აღდგენამდე. ამრიგად, ქოლესტაზით დაავადებული ძაღლებისთვის აკრძალული საკვები არის ის, რომელიც მდიდარია ცხიმებით.

ქირურგიული მკურნალობა

ქირურგიული მკურნალობა ხშირად საჭიროა, როდესაც ქოლესტაზი გამოწვეულია ღვიძლის გარე ობსტრუქციით. ქირურგიული ვარიანტები შეიძლება შეიცავდეს:

  • ნაღვლის ბუშტის მოცილება (ქოლეცისტექტომია), ვინაიდან ძაღლს ნაღვლის ბუშტის გარეშე მაინც შეუძლია ჰქონდეს ცხოვრების კარგი ხარისხი.
  • ნაღვლის ბუშტის ან ნაღვლის სადინრის გახსნა ქვების, შედედების ან სხვა ნივთების მოსაცილებლად, რომლებიც ბლოკავს ნაღვლის სადინარს.
  • ნაღვლის სადინარის სტენტების განთავსება იმისათვის, რომ ისინი ღია იყოს ნაღვლის გასასვლელად.
  • სიმსივნეების მოცილება, რომლებიც გარედან ახშობენ ნაღვლის სადინრებს.

როგორც ვხედავთ, ძაღლებში ქოლესტაზის ბუნებრივი მკურნალობა, დიეტის შეცვლის გარდა, არ არსებობს, ამიტომ აუცილებელია ვეტერინარულ კლინიკაში მისვლა სათანადო დიაგნოზის და მკურნალობისთვის.

გირჩევთ: