ნაშვილები ძაღლის წერილი პატრონს

Სარჩევი:

ნაშვილები ძაღლის წერილი პატრონს
ნაშვილები ძაღლის წერილი პატრონს
Anonim
ნაშვილები ძაღლის წერილი მის პატრონს
ნაშვილები ძაღლის წერილი მის პატრონს

როდესაც ვსაუბრობთ სიყვარულის აქტებზე, შვილად აყვანა ერთ-ერთი მათგანია და არა მხოლოდ ჩვენი სახეობისთვის. ზოგჯერ, სიტყვების გარეშე, მაგრამ ერთი შეხედვით, საკმარისია გავიგოთ რას გრძნობენ ჩვენი ძაღლები. როცა ცხოველთა თავშესაფარში მივდივართ და ვუყურებთ მათ პატარა სახეებს, ვინ ბედავს თქვას, რომ არ ამბობენ, „მიშვილე“?! მზერამ შეიძლება ასახოს ცხოველის სული და მისი საჭიროებები თუ გრძნობები.

ჩვენი საიტიდან გვსურს სიტყვებით გადმოგცეთ ზოგიერთი გრძნობა, რასაც ვფიქრობთ, რომ ვხედავთ ძაღლის თვალიდან, რომელსაც შვილად აყვანა სურს.მიუხედავად იმისა, რომ დღესდღეობით წერილებს თითქმის არ იყენებენ ელ.ფოსტისა და სოციალური ქსელების გამოჩენის გამო, ეს სასიამოვნო ჟესტია ყოველ ჯერზე, როცა მათ ვიღებთ და გვაღიმებენ.

ამ მიზეზით ჩვენ სიტყვებით გადმოგვცემთ იმას, რასაც, ჩვენი აზრით, გრძნობს ცხოველი გაშვილების შემდეგ. პატარა უფლისწულმა უკვე თქვა თავის წიგნში: „მომათვინე და მე ვიქნები ყველაზე ბედნიერი არსება სამყაროში“. ისიამოვნეთ ამ ულამაზესი წერილი ნაშვილები ძაღლისგან მის პატრონს

ძვირფასო მფლობელო,

როგორ დავივიწყოთ ის დღე, რომ შეხვედით თავშესაფარში და ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდა? თუ არსებობს ერთი ნახვით სიყვარული, ვფიქრობ, სწორედ ეს გვქონდა. სხვა 30 ძაღლთან ერთად გავიქეცი შენს მოსასალმებლად და ყეფს, ღრიალსა და მოფერებას შორის მინდოდა ყველა მათ შორის მე გამერჩია სულ გიყურებდი, არც შენ ჩემზე, შენი თვალები ისეთი ღრმა და ნაზი იყო… თუმცა, მალე სხვებმა აიძულეს, რომ თვალი მომეშორებინა და მეც ისე დამწყდა გული, როგორც ბევრჯერ.დიახ, თქვენ იფიქრებთ, რომ მე ყველასთან ასე ვარ, მიყვარს შეყვარება და მიყვარება, ისევ და ისევ. მაგრამ ვფიქრობ, ამჯერად მე შენში ისეთი რამ გამოვიტანე, რაც აქამდე არ მომხდარა. შენ მოდი ჩემს ხის ქვეშ მოსასალმად, სადაც ყოველ წვიმას ვეფარებოდი, ან გული დამწყდა. სანამ თავშესაფრის პატრონი ცდილობდა შენს გადაყვანას სხვა ძაღლებთან, შენ ჩუმად მიდიოდი ჩემსკენ, სადაც ჩახშობა საბოლოო იყო. მინდოდა ვყოფილიყავი საინტერესო და კუდი ამდენად არ მექნევე, უკვე აღმოვაჩინე, რომ ხანდახან ეს აშინებს მომავალ მფლობელებს, მაგრამ არ შემეძლო, ვერტმფრენივით ტრიალს არ წყვეტდა. 1 თუ 2 საათი ითამაშე, აღარ მახსოვს, მაგრამ ძალიან, ძალიან გამიხარდა.

ყველა სიკეთე მალე მთავრდება, ამბობენ, ადექი და იმ პატარა სახლისკენ წახვედი, საიდანაც საჭმელი, ვაქცინები და ბევრი სხვა რამ მოდის. მე იქ დაგყევი, ხტუნვით და ჰაერს ვლოკავდი, მაგრამ შენ მეუბნებოდი დამშვიდდი… დამშვიდდი? როგორ შემეძლო მშვიდად ვიყო? მე უკვე გიპოვე.შენ იქ მოსალოდნელზე ცოტა მეტი დრო დაგჭირდა… არ ვიცი იყო თუ არა ეს საათები, წუთები, წამები, ჩემთვის მარადისობა. დავბრუნდი ჩემს ხესთან, სადაც ვიმალებოდი, როცა მოწყენილი ვიყავი, მაგრამ ამჯერად ჩემი თავი სხვა მხარეს იყურებოდა რომელიც არ იყო კარი, საიდანაც გაუჩინარდი. არ მინდოდა მენახა, რომ გამოხვედი და სახლში უჩემოდ წახვედი. მე გადავწყვიტე დამეძინა, რომ დავივიწყო და არა იმ ჯადოსნური მომენტის მოწმე, რომელიც ახლახან მოხდა.

უცებ გავიგე ჩემი სახელი, თავშესაფრის პატრონი იყო, რა უნდა? ვერ ხედავ, მოწყენილი ვარ და ახლა არც ჭამა და არც თამაში არ მაქვს? მაგრამ რაკი მორჩილი ვარ, შემოვბრუნდი და იქ იყავი, ჩაკეცილი, მიღიმოდი, უკვე გადაწყვეტილი გქონდა შენთან ერთად წავიდე სახლში.

მივედით სახლში, ჩვენს სახლში. შემეშინდა, არაფერი ვიცოდი, არ ვიცოდი როგორ მოვქცეულიყავი, ამიტომ გადავწყვიტე გამოგყვე სადაც გინდა, წამიყვანე. ისე ტკბილად მელაპარაკე, რომ შენს მომხიბვლელობას გაუძლო. შენ მაჩვენე სად დავიძინებ, სად ვჭამო და შენ სად.მე მქონდა ყველაფერი რაც მჭირდებოდა, სათამაშოებიც კი, რომ არ მომბეზრებოდა, როგორ გგონია, რომ მომბეზრდებოდა? იმდენი რამ მქონდა აღმოსაჩენი და სასწავლი!

გავიდა დღეები და თვეები და შენი სიყვარული ჩემთან ერთად გაიზარდა. მე არ ვაპირებ დისკუსიებში ჩაღრმავებას იმის შესახებ, აქვთ თუ არა ცხოველებს გრძნობები, მე უბრალოდ გეტყვით რა ხდება ჩემთან. დღეს, საბოლოოდ შემიძლია გითხრათ, რომ ყველაზე მნიშვნელოვანი ჩემს ცხოვრებაში შენ ხარ არც სეირნობა, არც საკვები, არც ის საყვარელი ძაღლი, რომელიც ცხოვრობს ბინა დაბლა. ეს შენ ხარ, რადგან მუდამ მადლობელი ვიქნები, რომ ყველასგან ამირჩიე.

ჩემი ცხოვრების ყოველი დღე იყოფა იმ მომენტებს შორის, როცა შენ ხარ ჩემთან და იმ მომენტებს შორის, როცა არ ხარ. არასოდეს დამავიწყდება ის დღეები, როცა სამსახურიდან დაღლილი ჩამოხვედი და ღიმილით მითხარი: გავისეირნოთ? ან ვის უნდა ჭამა? მე კი ეგოისტმა არაფერი არ მინდოდა, უბრალოდ შენთან ყოფნა, გეგმას არ ჰქონდა მნიშვნელობა.

ახლა, როცა ცოტა ხანია თავს ცუდად ვგრძნობ და შენ ჩემს გვერდით გძინავს, მინდოდა გამომეყენებინა ეს შესაძლებლობა და მოგწერო, რომ მთელი ცხოვრება შენთან ატარო.სადაც არ უნდა წავიდე, ვერასოდეს დაგივიწყებ და მუდამ სამუდამოდ მადლობელი ვიქნები, რადგან შენ ყველაზე კარგი ხარ რაც კი ოდესმე დამემართა

მაგრამ არ მინდა, რომ მოწყენილი დარჩე, ისევ იგივე გზა იარე, აირჩიე ახალი სიყვარული და მიეცი მას ყველაფერი, რაც მომეცი და ის ვერასოდეს დაგივიწყებს. სხვები იმსახურებენ ისეთი პატრონს, როგორიც მე მყავდა, საუკეთესოს!

გირჩევთ: